Tybetańska Księga Życia i Umierania Sogjal Rinpocze

Ta pozycja trafiła dawno temu w moje ręce. Przeczytałam jednym tchem, choć nie do końca wszystko rozumiałam. Dlaczego? Bo kiedy tracimy bliską Nam Osobę to dopiero wtedy dostrzegamy wiele szczegółów, które, na co dzień pomijamy.

Nie jest moim zamiarem  prawienie banałów. Chciałabym jedynie zwrócić uwagę, bo może kogoś zainteresuje ta książka, która zasługuje na uwagę. Bez względu na religię czy wyznawane poglądy.

Straciłam bardzo bliską mi Osobę i był to Mój Tato. Łączyła Nas szczególna więź, od zawsze byłam „córeczką Tatusia i Jego oczkiem w głowie”. Tak to już chyba jest, kiedy pojawia się dziecko, które jest chciane, planowane i wyczekiwane. Tato był najważniejszym Mężczyzną w moim życiu. Niektórzy się czasem śmiali, że szukam Partnera na wzór Ojca. Może coś w tym jest, bo z takim jestem w szczęśliwym i spełnionym związku. Jest dla mnie niesamowitym oparciem i źródłem inspiracji, energii. Dzięki Niemu dużo łatwiej jest przejść mi tę drogę i być przy Mamie.

W mojej Rodzinie nigdy nie było tematów tabu, rozmawialiśmy o wszystkim. Dosłownie. Temat śmierci, przemijania nie był obcy i szanowaliśmy swoje podejście oraz życzenia.

Jednak zawsze myślałam, że to nie ten czas jeszcze nie pora… Jak widać życie jest przewrotne i pokazuje Nam niejednokrotnie, że mało mamy do powiedzenia.

Śmierć Taty to był cios, nagły i nieoczekiwany. Trudno sobie poskładać elementy układanki, jaką jest Życie, kiedy dzieje się to w takich okolicznościach. Nie ma możliwości pożegnania, powiedzenia sobie jeszcze ostatnich słów przecięta nić, która sprawia ogromną pustkę.

Pośród chwil zwątpienia, rozpaczy i niewyobrażalnej pustki sięgnęłam na nowo po Tybetańską Księgę Życia i Umierania. Przeczytałam jednym tchem i odnalazłam w niej ukojenie. Może to dziwne, ale pewne słowa stały się jasne i zrozumiałe a przesłanie tak banalne.

Myślę, że to pozycja warta poznania.

Powrót do normalnego funkcjonowania jest miarowy, nie zatrzymuję się w miejscu. Tak naprawdę czasami potrzeba jakiegoś wydarzenia, by zdecydowanie podążyć przed siebie. Teraz widzę jak wiele spraw jest mało istotnych a przy okazji zmusza to do myślenia i planowania przyszłości. Przyszłości nie tylko własnej.

Życzę Wszystkim miłego dnia oraz reszty tygodnia! Jednocześnie jeszcze raz dziękuję za każdy gest wsparcia. Dobra energia wraca nieskończoną ilość razy.

Pozdrawiam!